వాటీజ్ సినిమా ?
ఏదో ఒక సంఘ‌ట‌నో,
ఊహో,
క‌థో,
న‌వ‌లో,
నాట‌క‌మో ఎత్తుకోవ‌డం. ప్రొడ్యూస‌ర్ని ప‌ట్టుకోవ‌డం. అంతే.
స్క్రీన్ ప్లే, సంఘ‌ర్ష‌ణ, ఆ సంఘ‌ర్ష‌ణ‌లోకి ప్రేక్ష‌కుడిని ఈడ్చుకొచ్చి స్నానం చేయించ‌డం, వాడు హాలు బైట‌కొచ్చాక, ఇంటికెళ్లాక అన్నం తింటూ కూడా ప‌ర‌ధ్యానంగా ఏదో సినిమాలోకంలో మాలోకంలా ఉండడం. చూసిన సిన్మా డైలాగ్ త‌న‌లో త‌నే చెప్పుకోడం. త‌లుపేసుకుని అద్దం ముందు ఫోజు కొట్ట‌డం. ఫైట్స్ గ‌ట్రా న‌చ్చితే ఎగిరెగిరి కాలో చెయ్యో విరగ్గొట్టుకోవ‌డం. ఇలాంటి తొక్కా తోట‌కూర అవ‌స‌రం లేదు.
ఇప్పుడొచ్చిన ఇంకో కొత్త‌ప‌దం అవిడియాల‌జీ. మ‌న స‌బ్జెక్టుకి సంబంధించిన ఐడియాల‌జీ ఉన్న ఒక గుంపుని మ‌చ్చిక చేసుకుంటే వాళ్లే ప్ర‌చారం చేసి పెడ‌తారు. ఆ మ‌ధ్య కశ్మీర్ ఫైల్స్ అప్పుడు ఇలాంటి హ‌డావుడే చూశాం. అలా సోష‌ల్ మీడియాలో ఈ మ‌ధ్య విప‌రీతంగా ప్ర‌చారం జ‌రిగిన సినిమా ఒక‌టుంది. అదే విరాట ప‌ర్వం. ముఖ్యంగా కాస్త సాహిత్యంపై ప్రేమ, అభ్యుద‌య భావాలు ఉన్న‌వాళ్లయితే... ఈ సినిమా తెలుగుతెర‌పై స‌రికొత్త ప‌ర్వానికి దారితీస్తుంద‌న్నంత క‌ల‌రిచ్చారు. మూవీ విడుదల అయ్యాక కూడా అలాంటి అభిప్రాయాలే చెప్పారు. మ‌రి ఇంత గొప్ప‌గా చెప్తున్న సిన్మా చూడ‌క‌పోతే బాగోదేమోన‌ని నెట్‌ఫ్లిక్స్‌లో చూశాను. కేవ‌లం మూడంటే మూడు నిమిషాలు మాత్ర‌మే చూడ‌గ‌లిగా.
ఇందులో సబ్జక్ట్ ఏంటో తెలిసిందే. అద్భుత‌మైన సంఘ‌ర్ష‌ణ ఉన్న ఘ‌ట‌న. సినిమా తీయ‌డానికి కావాల్సినంత మ్యాట‌రున్న జీవితం. తెలుగు తెర‌కి కొత్త త‌ర‌హా కంటెంట్. కానీ మూవీ తీయ‌డానికి ఆ సంఘ‌ర్ష‌ణ స‌రిపోద‌నుకున్నాడో ఏమో డైరెక్ట‌ర్. కంటెంట్ కొత్త‌ద‌యినా మ‌సాలా మాత్రం పాచిపోయిందే ద‌ట్టించాడు. హీరోయిన్‌కి పేరు పెట్ట‌డానికే ఒక భ‌యంక‌ర‌మైన సీన్ రాసుకున్నారు. ఆ సీన్ చూసే ఇక సినిమా చూడాల్సిన పని లేద‌నిపిచ్చింది. అంత పిచ్చెక్కించింది ఆ సీన్.
అడ‌విలో ఒక ట్రాక్ట‌ర్ వెళ్తుంటుంది. దారి మ‌ధ్య‌లో న‌క్స‌లైట్ల‌కి, పోలీసుల‌కి మ‌ధ్య కాల్పులు. ట్రాక్ట‌ర్లో అరుపులు. ఇంత‌లో స‌డ‌న్‌గా భారీ వ‌ర్షం. ట్రాక్ట‌ర్లో ఒకావిడ ప్ర‌స‌వ‌వేద‌న. వ‌ర్ఘంలో పోలీసుల‌తో త‌ల‌ప‌డుతూనే ఓ మ‌హిళా న‌క్స‌లైట్ ట్రాక్ట‌ర్ ఎక్కి ప్ర‌స‌వం స‌జావుగా సాగేలా చేస్తుంది. పుట్టిన పాపకి పేరు కూడా, ఆమెనే పెట్ట‌మ‌ని అడుగుతాడు తండ్రి. అంత వ‌ర్షంలోనూ మ‌బ్బుల చాటున దాక్కోకుండా... ఈ మ‌హ‌త్త‌ర దృశ్యాన్ని చూడాల‌ని బ‌య‌టే ఉన్న చంద‌మామ దేదీప్య‌మానంగా వెలిగిపోతుంటాడు. అత‌న్ని చూసిన ఆ మ‌హిళా న‌క్స‌లైటు... పాపకి వెన్నెల అని పేరు పెడుతుంది. ఆ వెంట‌నే బుల్లెట్ త‌గిలి కింద‌కి ఒరిగిపోతుంది. ఈ హృద్య‌మైన దృశ్యం చూశాక నా బ్రెయిన్ బ‌రువెక్కి చూడ‌టం ఆపేశాను.
ఇప్పుడూ... అమ్మాయికి వెన్నెల అని పేరు పెట్టాల‌నుకున్న‌ప్పుడు వ‌ర్షం వ్య‌వ‌హారం లేకుండా చూసుకుని ఉండాల్సింది. వ‌ర్షానికి పెట్టిన డ‌బ్బులూ బొక్క, ఈ వ‌ర్షం వ‌ల్ల సినిమాకీ బొక్క. అమ్మాయి పేరు వెన్నెల అయితే రాత్రిపూట, అబ్బాయి పేరు ర‌వి కాబ‌ట్టి ప‌గ‌టిపూట సీన్లు తీయాల‌ని రూల్ ఉన్న‌ట్టుంది. అయినా నువ్వెంచుకున్న విష‌యంలో ఎంతో విష‌యం ఉన్న‌ప్పుడు ఇలాంటి అర్ధంప‌ర్ధం లేని డ్రామా అవ‌స‌రమా? రెండున్న‌ర నిమిషాల సీన్‌లోనే ఇంత పెద్ద బొక్క ఉంటే... హోల్ మూవీలో ఇంకెన్ని హోల్స్ ఉన్నాయో? పోనీ ఈ సన్నివేశంలో ఏదైనా కాన్‌ఫ్లిక్ట్ ఎలివేట్ అయిందా అంటే అదీ లేదు. అంత బ‌రువుగా, సినిమాకే భారంగా తొలి సీన్ ఉంటే... థియేట‌ర్లోకి అప్పుడే వ‌చ్చిన ప్రేక్ష‌కుడు, సినిమా అంతా ముళ్ల‌పై కూర్చున్న ఫీలింగ్‌తోనే చూస్తాడు.
ఇంత‌కుముందు జార్జిరెడ్డి, ఇప్పుడీ గంద‌ర‌గోళ ప‌ర్వం. రెంటిలో కంటెంట్ చాలా గొప్ప‌ది. కానీ వాటిని తీసి త‌గ‌లెట్టిన విధానం ద‌రిద్రంగా ఉంది. మంచి సబ్జక్ట్ ప్రేక్ష‌కుల‌కి చెప్పాల‌నుకునే ఆలోచ‌న మంచిదే, కానీ ఇలా అర్ధం ప‌ర్ధం లేకుండా తెర‌కెక్కించ‌డం మాత్రం క‌రెక్టు కాదు. అప్పుడు మీకూ రొడ్డ‌కొట్టుడు సినిమాలు తీసేవాళ్ల‌కీ ఏంటి తేడా ?
