ఏదైనా చదవాలనుకున్న ప్రతిసారీ..నేను పామును చూస్తాను. దాని కాటు నుంచి తప్పించుకోలేనెందుకో..? ఎందుకో తెలియదు. అదంటే అంత ప్రేమ నాకు. వాక్యం ఎక్స్ ట్రాలన్నీ విరగ్గొట్టి పద్ధతిగా నడిపిస్తున్నట్టుంది. కొన్నిసార్లు మొండికేసిన పసివాడి వాలకంలా ఉంటుంది వాక్యం. సమ్ టైమ్స్ ఇట్స్ లైక్ ఏన్ ఆర్గాజం. కథంటే ఇదే అని కూడా కాదు. ఆ మాటకొస్తే.. 'మనిషిలోపలి విధ్వంసం' కన్నా ఇదేమంత గొప్పది కాదనిపిస్తుంది. 'భగవంతం కోసం' ముందు పనికిరాదేమో అనిపిస్తుంది. కానీ పాము పామే. దాని విషం నాకు అమృతం. అది నన్ను చీకటిలోకి లాక్కెళ్తుంది. చితికిపోయిన బాల్యంలోకి తీసుకెళ్తుంది. చితిపై సగం కాలిన మనుషుల్లాగుండే మనసుల్ని చూపిస్తుంది. నాలో గుప్పెడు అక్షరాలు పోస్తుంది.
యస్ నౌ అయామ్ అలఖ్ నిరంజన్. ఎక్కడ ఉమాడే. తన కోసం ఓ పుస్తకాన్ని దొంగిలించాలనుంది. నా కోసం ఒక వాలిట్ కూడా. దాన్నిండా టూ థౌజండ్ నోట్లుండాలి. లావుగా వానాకాలం కప్పలాగా. ఆ నోట్లతో వారణాసి ట్రిప్ ప్లాన్ చేయాలి. మస్ట్ గా రెండు టికెట్లు బుక్ చేయాలి. ఒకటి నాకు. మరొకటి త్రిపురకి. బెనారస్ లో చోక్రా లస్సీ విత్ భంగ్ తాగాలి. ఉరకలెత్తే గంగానది బురదపై ఫ్లిమ్సీ బోట్స్ చూడాలి. క్షణానికీ క్షణానికీ క్రియకీ క్రియకీ సంబంధం లేకుండా తిరగాలి.
జీవితానికి అసలు అర్ధం ఉందా..? ప్రశ్నే మీనింగ్ లెస్ కదా. నాకైతే బాల్యం లోకే కాదు.. గర్భానికి ముందే.. ఫలదీకరణ జరగకుండానే వెళ్లి.. వీర్యాన్ని, అండాన్ని చితగ్గొట్టేయాలనుంది. కన్నీళ్లతో కళ్లని ఎన్నిసార్లు శుభ్రం చేసుకున్నా.. మనసులోతుల్లోని మసి కడగలేం. ప్రస్తుతానికి తెర దించేద్దాం. రేపు నాకు ఇంకో పేరు. మే బీ సాల్వడార్ డాలీ.
మళ్లీ ఇంకోసారి పాముని చదవాలి. మరోలాగా అర్ధమవుతుందేమో..?
