గతించిపోయిన జీవితం తిరిగిరాదు... వదిలీ వెళ్లదు. మరీముఖ్యంగా బాల్యపు జ్ఞాపకాలు అంత తేలిగ్గా ఎరేజ్ కావు. ప్రపంచాన్ని, మనుషుల్ని, జీవితపు ప్రతి అనుభూతినీ ప్రేమించడం తెలిస్తే ఏ దశలోని జ్ఞాపకాలూ ఎరేజ్ కావేమో.!
తన బాల్యపు జ్ఞాపకాల్ని, దానితో ముడిపడిన స్థలాన్ని సినిమాగా తీశాడు అల్ఫాన్సో క్వడాన్. ఈ ఆటోబయోగ్రఫీ లాంటి మూవీలో తల్లినో తండ్రినో ప్రధాన పాత్రధారిగా ఎంచుకోలేదు. ఇంటి పనిమనిషిని ప్రధాన పాత్రదారిని చేశాడు. ఆమెకే ఈ సినిమాని అంకితం ఇచ్చాడు. పనిమనిషి క్లియోతో పాటు, తనదైన కెమెరా పనితనంతో ఈ సినిమాని నడిపించాడు. ఓపెనింగ్ షాట్‌లో తన ఇంటి గచ్చుపై, ఆకాశంలో వెళ్లే విమానాన్ని అద్భుతంగా చూపిస్తాడు క్వడాన్. అదే విమానం ఎగిరిపోతున్న షాట్ తో సినిమా ముగిస్తాడు. మధ్యలో క్లియో జీవితం సాక్ష్యంగా స్త్రీల స్థితిని తెరపై ఆవిష్కరించాడు. క్లియో మృతశిశువుని ప్రసవించే సన్నివేశం నాకైతే కన్నీళ్లు తెప్పించింది. ఈ నాలుగు ముక్కలు రాసేలా చేసింది. ఓ సన్నివేశంలో తన భర్త ఇక తిరిగిరాడని స్పష్టంగా తెలిసిపోయిన ఇంటి యజమానురాలు సోఫియా చెప్పే డైలాగ్ "విమెన్ ఆర్ ఆల్వేస్ ఎలోన్" ఈ సినిమా ఆత్మగా అనిపిస్తుంది. క్లైమాక్స్ లో సముద్రంలోకి క్లియో వెళ్లేటప్పుడు పారలల్గా కెమెరా నడిపిస్తూ తీసిన విధానం సూపర్బ్.
(మ‌న‌కేమాత్రం సంబంధం లేని వాతావ‌ర‌ణం కాబ‌ట్టి మొద‌ట్లో కాస్త బోర్ కొడుతుంది. బ‌ట్ డోంట్ మిస్ దిస్ బ్లాక్ అండ్ వైట్ ఎపిక్. నెట్ ఫ్లిక్స్ దాత వినోద్‌కి థ్యాంక్యూ.)
No comments:
Post a Comment