మెకన్నాస్ గోల్డ్ చూసేశా. సినిమా అనగానే కొన్ని పేర్లు గుర్తొస్తాయి. వాటి గురించి ఎంత చెప్పినా తక్కువే అంటాం. నిన్న నేను 'అన్ ఫర్గివన్' మూవీ చూశా. మొన్న 'ట్రూ గ్రిట్'. రెండూ చూశాక ట్రూ గ్రిట్ అంటూ ఏదో రాశా. దీన్ని దానికి సీక్వెల్గా రాస్తున్నా. నిజానికి ట్రూ గ్రిట్ అంటే మెకన్నాస్ గోల్డ్. అందుకే ట్రూ గ్రిట్ అన్న పేరు వాడుతున్నా.
నిన్న రాసిందాంట్లో పాత సినిమా అన్న కారణంతోనే ఈ మూవీ చూల్లేదన్నా. అందులోనే ఒక చోట ఓల్డేజ్ కంటే ఓల్డ్ ఈజ్ గోల్డ్ అన్నా. ఓల్డ్ ఈజ్ గోల్డ్ మీద నాకంత నమ్మకం లేదు కానీ. ఈ సినిమా మాత్రం గోల్డే. గోల్డ్ కోసం చేసే సాహసయాత్రే ఈ సినిమా. డబ్బు మీద ఆశలేని మనిషి ఎవుడూ ఉండడు. డబ్బే జీవితం కాదని కలరింగ్ ఇవ్వొద్దు. ఇందులో హీరో అలాంటి కలరింగ్ ఇస్తాడు కాబట్టే.. సినిమా చరిత్రలో నిలిచిపోయినా ఆ పాత్ర నిలబడలేదు. నాకెందుకో విలన్ క్యారెక్టరే నచ్చింది. హీరో గ్రెగరీ పెక్ ఎక్స్ ప్రెషన్స్ చూస్తే మాత్రం.. హిందీ సినిమాల్లో హీరోలు చాలామంది వాటిని అనుకరించారేమో అనిపించింది.
స్ర్నీన్ ప్లే విషయంలో నాకు బోల్డన్ని అబ్జెక్షన్స్ ఉన్నాయి. ఇప్పుడీ సినిమా చూసే ఎవరికైనా వచ్చే అబ్జెక్షన్సే అనుకుంటా అవి. వాటికంత ప్రయారిటీ ఇవ్వాల్సిన పన్లేదు కూడా. మెకన్నాస్ గోల్డ్ అంటే కెమెరా పనితనం. దానికోసమే ఈసినిమా ఓ పాతికసార్లు చూడొచ్చు. అప్పటికి స్టడీ కామ్స్ లేవు. భారీ కెమెరాలతోనే గుర్రాల వెంట ఎలా మ్యానేజ్ చేశారో. అదే పెద్ద అడ్వెంచర్. ఇంక వైడ్ యాంగిల్స్, ఈగిల్ వ్యూ షాట్స్ ఇలాగే తీయాలని ఎంతమంది ట్రై చేసి ఫెయిలై ఉంటారో..!
డైరెక్టర్ - జె. లీ థామ్సన్
సినిమాటోగ్రఫీ - జోసెఫ్ మెక్ డొనాల్డ్
మ్యూజిక్ - క్విన్సీ జోన్స్
ఈ ముగ్గురిదే ఈ సినిమా.
ఈ మూవీ ఫిలాసఫీ గురించి చాలామంది బోల్డంత రాశారు. అంత భయకరంగా ఆలోచించి సినిమా తీసి ఉండకపోవచ్చు. నవల రాసిన హెక్ అలెన్ ఆలోచించి ఉంటాడేమో మే బీ. సినిమా చూసిన వాళ్లు మాత్రం పుంఖానుపుంఖాలుగా ఫిలాసఫీ చెప్పారు. నిజానికి కథ పరంగా పెద్దగా నిలిచేది కాదీ సినిమా అనుకోవచ్చు. సినిమాకీ కథకీ సంబంధం ఉండదనేవాళ్లు దీన్ని ఎగ్జాంపుల్గా కూడా చెప్పుకోవచ్చు. కానీ కథంటే ప్రత్యేకమైన నిబంధనలున్నాయని నేననుకోను. చిన్న జర్నీ కూడా కథే కావచ్చు. కావల్సిందల్లా కాస్త మసాలా. మెకన్నాస్ గోల్డ్ నిండా ఉంటుందది. అదే నిధి.
సినిమా అంటే హీరో.. విలన్. వీళ్లిద్దరికీ ఒకరంటే ఒకరికి పడదు. అందుకే వీళ్లిద్దర్నీ ఎక్కడెక్కడో ఉంచుతారు. ఇద్దరూ ఎదురుపడితే యుద్ధమే. కానీ ఈ మూవీలో హీరో, విలన్ ఇద్దరూ 95శాతం కలిసే ఉంటారు. ఇలాంటి సిచ్యువేషన్స్ ఉన్న సినిమాలు చాలా మే బీ వేళ్లమీద లెక్కపెట్టాలేమో.(ఇప్పుడు కూడా 3.10 టు యూమా గుర్తొస్తోంది). ఇందులో కెమెరా వర్క్ తర్వాత నచ్చిందేందంటే.. కథ కల్పితమైనా, దానికి నేటివిటీ అద్దడానికి అపాచీల్ని, అమెరికన్ హిస్టరీని టచ్ చేయడం బాగుంది. గుర్రాలతో పాటు మనల్ని పరుగులు పెట్టిస్తూ సినిమా అంతా ప్రవహించే నేపథ్య సంగీతం, పాటలు కూడా. ఈ మూవీలోనే ఫస్ట్ టైమ్ రోప్ బ్రిడ్జ్ ని వాడారు. ఆ సీన్ చూడగానే నాకనిపించింది ఏందంటే.. ఈ సినిమాని కాపీ కొట్టడానికి ప్రయత్నించినవాళ్లంతా ఆ బ్రిడ్జిని దాటలేకపోయారని. ఎంతమంది ఎంత విచ్చలవిడిగా అలాంటి బ్రిడ్జిని వాడేశారో. వీటన్నింటినీ చూడడం వల్ల.. అంత గొప్ప సీన్ నాకు చప్పగా అనిపించింది. సినిమాలో మ‌రో అంశం మీనియేచ‌ర్ వర్క్. గ్రాండ్ కాన్య‌న్ లోయ‌ల్ని మీనియేచ‌ర్‌లో చూస్తున్నామ‌న్న ఆలోచ‌నే రాకుండా పిక్చ‌రైజ్ చేయడం గ్రేట్. ఒక్క క్లైమాక్స్ లో అంతా కూలిపోవ‌డం ఒక్క ద‌గ్గ‌రే కాస్త తేడాగా అనిపిస్తుంది త‌ప్ప మిగ‌తా అంతా.. ఏది అవుట్ డోర్ లో తీశారో, ఏది మీనియేచ‌ర్ వ‌ర్కో గుర్తించలేం. అన్న‌ట్టు ఫస్ట్ రిలీజ్ లో ఈ సినిమా జ‌నానికి ఎక్క‌లా..
ఫైనల్గా ఈ సినిమా అంటే మూవీ మేకింగ్ కి ఈగిల్ వ్యూ. చాలా తేలిగ్గా సినిమా తీయొచ్చు అనిపించే సినిమా. కేవలం కెమెరా వర్క్(హార్డ్ వర్క్)తో జనాన్ని థియేటర్లో కూర్చోబెట్టొచ్చు అనిపించే సినిమా.
No comments:
Post a Comment